من و تو سه نقطه

گاهی گرگ می شوم ، برای چشم های میشی تو .

من و تو سه نقطه

گاهی گرگ می شوم ، برای چشم های میشی تو .

گواهی غیبت

درد کرختی تمام تنم را بلعیده است . آنقدر که دستم به قلم می رسد ، سنگینی می کند و درد می گیرد .این روزها قلم برایم سنگین شده است . دستم درد می کند . نای نوشتن ندارم .
کوله ای برداشته ام . می خواهم به سفر بروم . چند روزی می خواهم توی شهر ها بگردم . کمی امید جمع کنم . با احساس بیامیزم و به تنم بمالم . تا شاید این درد های لعنتی رهایم کنند . بعد بروم دست مادرم را ببوسم . به چشم هایم بکشم تا شاید به برکت دست هایش ، سیاهی زیر چشم هایم کمرنگ شود .آن وقت بیایم و برایتان بنویسم . از عشق و امید و زندگی . تا سیاه نوشته های این وبلاگ سفید ، توی ذوق کسی نزند .

پی نوشت:چند روزی نبوده ام . و چند روزی هم نیستم . میام اگه خدا بخواد . با یه حال بهتر

فطرس پنج‌شنبه 9 شهریور 1391 ساعت 20:07

نظرات 6 + ارسال نظر

طـ ـودی پنج‌شنبه 9 شهریور 1391 ساعت 20:30 http://b-namoneshon.blogsky.com

چند دقیقه پیش اومدم وبت و دیدم باز هم پست قبل پست اولِ خواستم بگم کجایی چرا نیستی ولی بعدش گفتم خب به من چه، لابد حرفی نداره یا دوست نداره توچیکاره ای آخه!!
الان که کامنتتو دیدم اومدم که واقعا بگم پس کجایی بیا بنویس دیگه که دیدم آپ کردی!
خواستم بگم اگه کسی زیاد سراغت رو نمیگیره شاید دلیلش همون دلیلی باشه که اون بالا گفتم