سونامی

همسایه ها، چاپ قاچاقی اش روی میزم ، زیر انبوهی از نشریه ها و کتاب های تازه خریده شده ، نشسته است . تمام اتاقم بهم ریخته است. غیر قابل تحمل . استاد سالار عقیلی هم دارد گلوی خود را جر می دهد و شعر های م.امید را جیغ می زند . تا شاید کسی بفهمد این شاعر دلسوخته چقدر درد روی دوشش داشته است . مجموعه ای از آلبوم های موسیقی سنتی را که تازه خریده ام روی میز کامپیوترم چیده ام .
کلی دست نوشته ی تصحیح نشده هم دارم توی دفترچه ی شر و ور های شخصی ام. که باید باز نویسی شان کنم  و چند تا فایل صوتی ضبط شده که روبروی حرم امام رضا (ع) گفته ام  و کلی سوژه  ی نانوشته و بسی  فکر و اندیشه و برنامه ی جدید .
در من طوفانی به پا شده است . از جنس واژه . که لای نقطه نقطه ی این واژه ها امید سرک می کشد .